запало́ханы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад запалохаць.
2. у знач. прым. Палахлівы, забіты. Перад стражнікам соцкі паказвае сябе дурнаватым, запалохапым. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)