запа́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запа́лачны запа́лачная запа́лачнае запа́лачныя
Р. запа́лачнага запа́лачнай
запа́лачнае		 запа́лачнага запа́лачных
Д. запа́лачнаму запа́лачнай запа́лачнаму запа́лачным
В. запа́лачны
запа́лачнага		 запа́лачную запа́лачнае запа́лачныя
Т. запа́лачным запа́лачнай
запа́лачнаю		 запа́лачным запа́лачнымі
М. запа́лачным запа́лачнай запа́лачным запа́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запа́лачны, см. запа́лкавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́лачны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і запалкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тонкая драўляная палачка з лёгка загаральнай галоўкай для здабывання агню.

Чыркнуць запалкай.

|| прым. запа́лкавы, -ая, -ае і запа́лачны, -ая, -ае.

Запалкавая (запалачная) фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спи́чечный запа́лкавы, запа́лачны;

спи́чечная фа́брика запа́лкавая фа́брыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)