запазы́чанне, -я, мн. -і, -яў, н.
Запазычаная з’ява, прадмет, слова.
Іншамоўныя запазычанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запазы́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
запазы́чанне |
запазы́чанні |
| Р. |
запазы́чання |
запазы́чанняў |
| Д. |
запазы́чанню |
запазы́чанням |
| В. |
запазы́чанне |
запазы́чанні |
| Т. |
запазы́чаннем |
запазы́чаннямі |
| М. |
запазы́чанні |
запазы́чаннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запазы́чанне ср., в разн. знач. заи́мствование;
з. тэ́мы — заи́мствование те́мы;
~нні з лаці́нскай мо́вы — заи́мствования из лати́нского языка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запазы́чанне, ‑я, н.
Тое, што запазычана, перанята, узята адкуль‑н. Іншамоўныя запазычанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заи́мствование в разн. знач. запазы́чанне, -ння ср.; (неоконч. действие) запазы́чванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэцэ́пцыя, ‑і, ж.
1. Кніжн. Запазычанне і прыстасаванне грамадствам сацыялагічных і культурных форм, якія ўзніклі ў іншай краіне ці ў іншую эпоху. Рэцэпцыя рымскага права ў краінах Заходняй Еўропы.
2. Спец. Успрыманне і ператварэнне механічных, тэрмічных, электрамагнітных, хімічных і інш. раздражняльнікаў у нервовыя сігналы.
[Ад лац. receptio — прыняцце.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перенима́ние
1. перайма́нне, -ння ср.; перахо́пліванне, -ння ср.;
2. перайма́нне, -ння ср.; пазыча́нне, -ння ср., запазыча́нне, -ння ср., запазы́чванне, -ння ср.;
3. перайма́нне, -ння ср.; см. перенима́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Даты́чыць, датычыцца ’датычыцца’ (БРС). Запазычанне з польск. dotyczyć ’тс’. Запазычанне адносна новага часу (няма ў Булыкі, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Выдзі́рства ’грабежніцтва, прыгнёт’ (Нас.). Запазычанне з польск. wydzierstwo ’тс’. Параўн. ст.-бел. выдерца ’мучыцель’, таксама запазычанне з польск. (Булыка, Запазыч., 73).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Балі́стыка. Рус. балли́стика, укр. балі́стыка. Запазычанне з зах.-еўрап. моў: франц. balistique, ням. Ballistik. Шанскі (1, Б, 25–26) лічыць, што запазычанне было іменна з франц. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)