запазы́чанне, -я, мн. -і, -яў, н.

Запазычаная з’ява, прадмет, слова.

Іншамоўныя запазычанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запазы́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запазы́чанне запазы́чанні
Р. запазы́чання запазы́чанняў
Д. запазы́чанню запазы́чанням
В. запазы́чанне запазы́чанні
Т. запазы́чаннем запазы́чаннямі
М. запазы́чанні запазы́чаннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запазы́чанне ср., в разн. знач. заи́мствование;

з. тэ́мы — заи́мствование те́мы;

~нні з лаці́нскай мо́вы — заи́мствования из лати́нского языка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запазы́чанне, ‑я, н.

Тое, што запазычана, перанята, узята адкуль‑н. Іншамоўныя запазычанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазы́чанне н.

1. (дзеянне) Entléhnen n -s, Entléhnung f -, -en;

2. лінгв. Léhnwort n -(e)s, -wörter, Léhnprägung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калька,

семантычнае запазычанне з іншай мовы.

т. 7, с. 491

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Entléhnung

f -, -en

1) запазы́чанне

2) плагіцт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заи́мствование в разн. знач. запазы́чанне, -ння ср.; (неоконч. действие) запазы́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іншамо́ўны frémdsprachlich; ánderssprachig;

іншамо́ўнае запазы́чанне лінгв. Léhnwort n -(e)s, -wörter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэцэ́пцыя, ‑і, ж.

1. Кніжн. Запазычанне і прыстасаванне грамадствам сацыялагічных і культурных форм, якія ўзніклі ў іншай краіне ці ў іншую эпоху. Рэцэпцыя рымскага права ў краінах Заходняй Еўропы.

2. Спец. Успрыманне і ператварэнне механічных, тэрмічных, электрамагнітных, хімічных і інш. раздражняльнікаў у нервовыя сігналы.

[Ад лац. receptio — прыняцце.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)