заняво́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заняво́лены заняво́леная заняво́ленае заняво́леныя
Р. заняво́ленага заняво́ленай
заняво́ленае		 заняво́ленага заняво́леных
Д. заняво́ленаму заняво́ленай заняво́ленаму заняво́леным
В. заняво́лены (неадуш.)
заняво́ленага (адуш.)		 заняво́леную заняво́ленае заняво́леныя (неадуш.)
заняво́леных (адуш.)
Т. заняво́леным заняво́ленай
заняво́ленаю		 заняво́леным заняво́ленымі
М. заняво́леным заняво́ленай заняво́леным заняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заняво́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заняво́лены заняво́леная заняво́ленае заняво́леныя
Р. заняво́ленага заняво́ленай
заняво́ленае		 заняво́ленага заняво́леных
Д. заняво́ленаму заняво́ленай заняво́ленаму заняво́леным
В. заняво́лены (неадуш.)
заняво́ленага (адуш.)		 заняво́леную заняво́ленае заняво́леныя (неадуш.)
заняво́леных (адуш.)
Т. заняво́леным заняво́ленай
заняво́ленаю		 заняво́леным заняво́ленымі
М. заняво́леным заняво́ленай заняво́леным заняво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заняво́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заняво́лены заняво́леная заняво́ленае заняво́леныя
Р. заняво́ленага заняво́ленай
заняво́ленае		 заняво́ленага заняво́леных
Д. заняво́ленаму заняво́ленай заняво́ленаму заняво́леным
В. заняво́лены (неадуш.)
заняво́ленага (адуш.)		 заняво́леную заняво́ленае заняво́леныя (неадуш.)
заняво́леных (адуш.)
Т. заняво́леным заняво́ленай
заняво́ленаю		 заняво́леным заняво́ленымі
М. заняво́леным заняво́ленай заняво́леным заняво́леных

Кароткая форма: заняво́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заняво́лены порабощённый, закабалённый; закрепощённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заняво́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад заняволіць.

2. у знач. наз. заняво́лены, ‑ага, м. Той, хто знаходзіцца ў няволі, заняволенні. Дрот калючы, дрот высокі. Каты лютыя пільнуюць. Дзень і ноч там у засценках Заняволеных катуюць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закабалённый закаба́лены, заняво́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрепощённый запрыго́нены; заняво́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порабощённый заняво́лены; прыгне́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каба́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кабалы (у 1, 2 знач.). Кабальная залежнасць. Кабальная павіннасць.

2. Які знаходзіцца ў кабале (у 2, 3 знач.); заняволены. Кабальныя халопы.

3. перан. Звязаны з цяжкімі ўмовамі, нявыгадны для аднаго з бакоў. Кабальны дагавор. Кабальныя ўмовы арэнды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скуць.

2. у знач. прым. Які не мае свабоды, заняволены. Але верылі мы, Што не вечна тут цьма, І не вечна наш край будзе скуты. Журба. Даволі тупасці, слепасці Люду, што ў горы гарбеў! Б’е гнеў Петрапаўлаўскай крэпасці — Скутага розуму гнеў. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)