занура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занура́ю занура́ем
2-я ас. занура́еш занура́еце
3-я ас. занура́е занура́юць
Прошлы час
м. занура́ў занура́лі
ж. занура́ла
н. занура́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час занура́ючы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

занура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да занурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зануры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зануру́ зану́рым
2-я ас. зану́рыш зану́рыце
3-я ас. зану́рыць зану́раць
Прошлы час
м. зануры́ў зануры́лі
ж. зануры́ла
н. зануры́ла
Загадны лад
2-я ас. зануры́ зануры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зануры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)