занура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занура́ю занура́ем
2-я ас. занура́еш занура́еце
3-я ас. занура́е занура́юць
Прошлы час
м. занура́ў занура́лі
ж. занура́ла
н. занура́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час занура́ючы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)