зана́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зана́джу |
зана́дзім |
| 2-я ас. |
зана́дзіш |
зана́дзіце |
| 3-я ас. |
зана́дзіць |
зана́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зана́дзіў |
зана́дзілі |
| ж. |
зана́дзіла |
| н. |
зана́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зана́дзь |
зана́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зана́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зана́дзіць сов., рыб. прива́дить, примани́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зана́дзіць, ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць; зак., каго.
Разм. Прывабіць падкормкай, прынадай. І з вудай дзядзька шчасце мае: Язёў занадзіць і кілзае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зана́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да занадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)