замі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. замі́нка замі́нкі
Р. замі́нкі замі́нак
Д. замі́нцы замі́нкам
В. замі́нку замі́нкі
Т. замі́нкай
замі́нкаю		 замі́нкамі
М. замі́нцы замі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

замі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

1. Затрымка, перашкода.

З. ў руху цягнікоў.

2. Перапынак пры маўленні.

Гаварыць з замінкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замі́нка ж., разг. зами́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм.

1. Вымушаная затрымка ў рабоце, дзейнасці каго‑, чаго‑н. Ад цямна да цямна не пакідаў поля і Уладзімір Аляксеевіч. Абы-якая замінка ці маленькая няўпраўка, ён ужо там. Пальчэўскі. Нельга дапускаць ніводнай, нават самай маленькай замінкі ў руху паяздоў. Васілевіч.

2. Тое, што замінае, абцяжарвае; перашкода. Кожная грудка лёду, кожны парог-гарбінка, выступ зямлі, узгорачак становяць.. [ручайкам] замінкі.. ў іх імклівым руху. Колас. [Маргун:] А гэту замінку мне пакінь. (Паказвае на вінтоўку). Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збой², збо́ю, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Замінка ў руху каня.

У канцы дыстанцыі ў скакуна адбыўся з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Замінка, затрымка ў гаворцы, выкліканая цяжкасцю ў падборы слоў, у вымаўленні.

Адказаць урок без запінкі (гладка, бойка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абы-які́, -а́я, -о́е, займ. няпэўны.

1. Які-небудзь, які папала.

Абы-якая замінка яго хвалявала.

2. Звычайны, усякі (разм.).

Хадзіць у абы-якіх ботах саромеўся, а на лепшыя грошай не было.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поме́ха перашко́да, -ды ж., замі́нка, -кі ж.;

быть поме́хой перашкаджа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́гваздка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Спецыяльны шпень, які ўстаўляецца ў дзірку калёснай восі, каб не спадалі колы, або такое прыстасаванне для замацавання якой-н. дэталі.

2. перан. Перашкода, замінка.

Дык вось у чым з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зами́нка разг. замі́нка, -кі ж., затры́мка, -кі ж., перашко́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)