замы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак., што.

1. Адмыць (забруджанае месца).

З. пляму.

2. Сапсаваць, кепска мыючы, бялізну.

З. пляму.

З. сарочку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Занесці чым-н.

Яму ў рэчцы замыла (безас.) пяском.

|| незак. замыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замы́ю замы́ем
2-я ас. замы́еш замы́еце
3-я ас. замы́е замы́юць
Прошлы час
м. замы́ў замы́лі
ж. замы́ла
н. замы́ла
Загадны лад
2-я ас. замы́й замы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замы́ць сов.

1. (отмыть) замы́ть; (бельё — ещё) застира́ть;

2. замы́ть; занести́;

я́му ў рэ́чцы замы́ла пяско́м — я́му в реке́ замы́ло (занесло́) песко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.

1. Адмыць пляму, не мыючы ўсю адзежыну. Зажыць рукаў.

2. Сапсаваць, няўмела ці занадта часта мыючы. Замыць сукенку.

3. Змыць няроўнасці на пяску, зямлі і пад. (пра цякучыя воды). Гэткі дождж — любы след замые! Савіцкі. // Занесці пяском, жвірам вусце ракі, які‑н. прадмет на дне ракі. / у безас. ужыв. Камень замыла пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замы́ть сов. замы́ць, мног. пазамыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

П. бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае.

Ямы ў рэчцы пазамывала (безас.) пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замы́ты

1. замы́тый; засти́ранный;

2. замы́тый, занесённый;

1, 2 см. замы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застира́ть сов., разг.

1. (отмыть) замы́ць, мног. пазамыва́ць;

2. (испортить стиркой) сапсава́ць мыццём;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазамыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае. Пазамываць бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае. Пазамывала паводка вусці рэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)