замы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак., што.

1. Адмыць (забруджанае месца).

З. пляму.

2. Сапсаваць, кепска мыючы, бялізну.

З. пляму.

З. сарочку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Занесці чым-н.

Яму ў рэчцы замыла (безас.) пяском.

|| незак. замыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замы́ю замы́ем
2-я ас. замы́еш замы́еце
3-я ас. замы́е замы́юць
Прошлы час
м. замы́ў замы́лі
ж. замы́ла
н. замы́ла
Загадны лад
2-я ас. замы́й замы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замы́ць сов.

1. (отмыть) замы́ть; (бельё — ещё) застира́ть;

2. замы́ть; занести́;

я́му ў рэ́чцы замы́ла пяско́мя́му в реке́ замы́ло (занесло́) песко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.

1. Адмыць пляму, не мыючы ўсю адзежыну. Зажыць рукаў.

2. Сапсаваць, няўмела ці занадта часта мыючы. Замыць сукенку.

3. Змыць няроўнасці на пяску, зямлі і пад. (пра цякучыя воды). Гэткі дождж — любы след замые! Савіцкі. // Занесці пяском, жвірам вусце ракі, які‑н. прадмет на дне ракі. / у безас. ужыв. Камень замыла пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замыва́ць, замы́ць

1. (пазбавіцца плямаў) heruswaschen* vt, (durch Wschen) entfrnen;

2. (змыць цячэннем) glatt spülen vt; verwschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замы́ть сов. замы́ць, мног. пазамыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zaprać

зак. замыць;

zaprać plamę — замыць пляму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

П. бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае.

Ямы ў рэчцы пазамывала (безас.) пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замы́ты

1. замы́тый; засти́ранный;

2. замы́тый, занесённый;

1, 2 см. замы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)