Verbum

анлайнавы слоўнік

заму́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заму́чваць I несов.

1. (доводить до смерти) заму́чивать;

2. (лишать сил) заму́чивать, изму́чивать, изводи́ть;

3. перен. (надоедать, лишать покоя) заму́чивать;

4. разг. (утомлять) ума́ивать;

1-4 см. заму́чыць

заму́чваць II несов. (делать мутным) мути́ть, взму́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заму́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што).

1. гл. мучыць.

2. Мучэннямі закатаваць, давесці да смерці.

З. у засценку.

|| незак. заму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́чванне ср. взму́чивание; см. заму́чваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заму́чивать несов. заму́чваць; (истязаниями) катава́ць, мардава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взму́чивать несов. ускаламу́чваць, скаламу́чваць, каламу́ціць, заму́чваць, зму́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ума́ивать несов., прост. стамля́ць; (замучивать) зму́чваць, заму́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́зджваць

‘уезджваць, утрамбоўваць што-небудзь; замучваць каго-небудзь яздой, цяжкімі жыццёвымі абставінамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затра́вливать несов.

1. охот. упалёўваць; зацко́ўваць;

2. перен. (преследованиями) заму́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)