замая́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замая́чу |
замая́чым |
| 2-я ас. |
замая́чыш |
замая́чыце |
| 3-я ас. |
замая́чыць |
замая́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
замая́чыў |
замая́чылі |
| ж. |
замая́чыла |
| н. |
замая́чыла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
замая́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замая́чыць сов. замая́чить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замая́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Паказацца, абазначыцца ў далечыні. Глухі пескавы шлях нарэшце вывеў нас з гушчыні лясоў на шырокую паляну, дзе ў мяккай і ціхай цемры замаячылі хаты. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замая́чить сов., разг. замая́чыць, паказа́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)