замата́ць², -а́ю, -ае́ш, -а́е; зак., чым (разм.).

Пачаць матаць¹.

З. галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замата́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Матаючы, закруціць вакол чаго-н.

2. каго (што). Стаміць, знясіліць работай, клопатамі і пад. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замата́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замата́ю замата́ем
2-я ас. замата́еш замата́еце
3-я ас. замата́е замата́юць
Прошлы час
м. замата́ў замата́лі
ж. замата́ла
н. замата́ла
Загадны лад
2-я ас. замата́й замата́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замата́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Матаючы, закруціць вакол чаго‑н., навіць на што‑н. Заматаць канец вяроўкі за слуп.

2. чым. Разм. Абкруціць, абматаць чым‑н. Заматаць шалікам шыю. Заматаць рану бінтам.

3. перан. Разм. Стаміць, знясіліць рознай работай, клопатамі і пад. Яго зусім заматалі розныя непаладкі.

замата́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць матаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замата́ць сов.

1. (начать мотать) замота́ть; заболта́ть;

з. галаво́й — замота́ть голово́й;

2. (вокруг чего-л.) замота́ть;

з. по́вад вако́л слупа́ — замота́ть по́вод вокру́г столба́;

3. замота́ть;

з. шы́ю ша́лікам — замота́ть ше́ю ша́рфом;

4. (измучить) замота́ть, измота́ть;

яго́ зусі́м ~та́лі — его́ совсе́м измота́ли (замота́ли)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заматаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замата́ны замо́танный; измо́танный; см. замата́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замота́ть сов., в разн. знач. замата́ць; (закивать головой — ещё) заківа́ць;

замота́ть верёвку замата́ць вяро́ўку;

замота́ть ше́ю ша́рфом замата́ць шы́ю ша́лікам;

его́ совсе́м замота́ли яго́ зусі́м замата́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.

1. што. Абматаць, абвіць што-н. вакол чаго-н.

А. шалік вакол шыі.

2. што. Заматаць, укруціць што-н. чым-н.; загарнуць у што-н., ахінуць чым-н. з усіх бакоў.

А. нагу бінтам.

3. каго. Абхітрыць (разм.).

Абкруціў мужык пана.

|| незак. абкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Абматаць, апавіць некалькі разоў.

У. пакунак шпагатам.

2. што. Матаючы (ніткі) у клубок, заматаць унутр што-н. пабочнае.

У. напарстак у клубок.

3. што і чаго. Намотваючы, змясціць у чым-н., на чым-н.

Вялікага матка ў адзін клубок не ў.

|| незак. умо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)