замата́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Матаючы, закруціць вакол чаго‑н., навіць на што‑н. Заматаць канец вяроўкі за слуп.

2. чым. Разм. Абкруціць, абматаць чым‑н. Заматаць шалікам шыю. Заматаць рану бінтам.

3. перан. Разм. Стаміць, знясіліць рознай работай, клопатамі і пад. Яго зусім заматалі розныя непаладкі.

замата́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць матаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)