мазо́ль, -заля́, мн. -залі́, -залёў, м.

Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю ад працяглага трэння.

Рукі ў мазалях.

Крывавы м.

◊

Жыць з мазаля (разм.) — жыць працай.

Зарабіць сваім мазалём (разм.) — нажыць сваёй працай.

|| прым. мазо́льны, -ая, -ае.

М. пластыр (для вывядзення мазалёў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нами́н вет. наму́л, -лу м.; (мозоль) мазо́ль, -заля́ м.; (пузырь) пухі́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазо́ль, -заля́ м. мозо́ль ж.;

○ касцявы́ м. — ко́стная мозо́ль;

◊ зарабі́ць сваі́м мазалём — зарабо́тать свои́м трудо́м;

наступі́ць на любі́мы м. — наступи́ть на люби́мую мозо́ль;

жыць з мазаля́ — жить со́бственным трудо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)