Verbum

анлайнавы слоўнік

Заля Эміль

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Заля Э. 2/248, 249, 252, 385; 3/548; 4/269, 309, 484—485; 6/37, 442, 535, 585; 7/8, 442; 8/84, 441, 624; 9/86; 10/338, 368, 637, 638; 11/226, 553; 12/643, 676

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мазо́ль, -заля́, мн. -залі́, -залёў, м.

Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю ад працяглага трэння.

Рукі ў мазалях.

Крывавы м.

◊

Жыць з мазаля (разм.) — жыць працай.

Зарабіць сваім мазалём (разм.) — нажыць сваёй працай.

|| прым. мазо́льны, -ая, -ае.

М. пластыр (для вывядзення мазалёў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нами́н вет. наму́л, -лу м.; (мозоль) мазо́ль, -заля́ м.; (пузырь) пухі́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

music hall

канцэ́ртная за́ля