зало́мліваць гл. заламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́мліваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зало́мліваю зало́мліваем
2-я ас. зало́мліваеш зало́мліваеце
3-я ас. зало́млівае зало́мліваюць
Прошлы час
м. зало́мліваў зало́млівалі
ж. зало́млівала
н. зало́млівала
Загадны лад
2-я ас. зало́млівай зало́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зало́мліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зало́мліваць несов., в разн. знач. зала́мывать;

2. лома́ть;

1, 2 см. залама́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -лама́ны; зак., што.

1. Сагнуўшы, надламаць.

З. галінку на дрэве.

2. Сагнуўшы, адкінуць уверх або назад.

З. рукі.

3. Запрасіць надта дорага (разм.).

З. страшэнную цану.

◊

Асінку заламаць (разм.) — даць зарок не рабіць што-н.

Заламаць шапку (разм.) — надзець набакір або ссунуць на патыліцу.

|| незак. зало́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зала́мывать несов.

1. зало́мваць, зало́мліваць;

2. разг. (цену) зало́мваць, зало́мліваць, загаро́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́мваць несов., см. зало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́млівацца несов.

1. лома́ться; см. залама́цца;

2. страд. зала́мываться; лома́ться; см. зало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)