зало́гавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зало́гавы |
зало́гавая |
зало́гавае |
зало́гавыя |
| Р. |
зало́гавага |
зало́гавай
зало́гавае |
зало́гавага |
зало́гавых |
| Д. |
зало́гаваму |
зало́гавай |
зало́гаваму |
зало́гавым |
| В. |
зало́гавы (неадуш.)
зало́гавага (адуш.) |
зало́гавую |
зало́гавае |
зало́гавыя (неадуш.)
зало́гавых (адуш.) |
| Т. |
зало́гавым |
зало́гавай
зало́гаваю |
зало́гавым |
зало́гавымі |
| М. |
зало́гавым |
зало́гавай |
зало́гавым |
зало́гавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зало́гавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да залогу (у 1 знач.). Залогавая квітанцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зало́г, -у, м.
1. Тое, што і заклад.
2. перан. Доказ, гарантыя чаго-н.
З. дружбы.
|| прым. зало́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Залогавае абавязацельства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зало́говыйI зало́гавы, закладны́; см. зало́гI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)