зало́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зало́гавы зало́гавая зало́гавае зало́гавыя
Р. зало́гавага зало́гавай
зало́гавае		 зало́гавага зало́гавых
Д. зало́гаваму зало́гавай зало́гаваму зало́гавым
В. зало́гавы (неадуш.)
зало́гавага (адуш.)		 зало́гавую зало́гавае зало́гавыя (неадуш.)
зало́гавых (адуш.)
Т. зало́гавым зало́гавай
зало́гаваю		 зало́гавым зало́гавымі
М. зало́гавым зало́гавай зало́гавым зало́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зало́гавы зало́говый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да залогу (у 1 знач.). Залогавая квітанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́г, -у, м.

1. Тое, што і заклад.

2. перан. Доказ, гарантыя чаго-н.

З. дружбы.

|| прым. зало́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Залогавае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́говый​I зало́гавы, закладны́; см. зало́г​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сертыфіка́т м. Zertifikát n -(e)s, -e, Beschéinigung f -, -en; Zéugnis n -ses, -se;

камерц. валю́тны сертыфіка́т Devísengenehmigung f -;

зало́гавы сертыфіка́т Pfándschein m -(e)s, -e;

ко́нсульскі сертыфіка́т Konsulátsbestätigung f -, -en;

падатко́вы сертыфіка́т Beschéinigung über Gewährung éiner Stéuersubvention [-vɛn-];

саніта́рны сертыфіка́т sanitäres Zéugnis;

сертыфіка́т я́касці Qualitätszertifikat n, Qualitätszeugnis n;

прад’яўля́ць сертыфіка́т Zéugnis vórlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)