зале́пліваць гл. заляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зале́пліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зале́пліваю зале́пліваем
2-я ас. зале́пліваеш зале́пліваеце
3-я ас. зале́плівае зале́пліваюць
Прошлы час
м. зале́пліваў зале́плівалі
ж. зале́плівала
н. зале́плівала
Загадны лад
2-я ас. зале́плівай зале́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зале́пліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зале́пліваць несов., в разн. знач. залепля́ть; см. заляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак.

1. гл. ляпіць.

2. што чым. Замазаць, закрыць, заладзіць чым-н. ліпкім, мяккім.

З. дзірку глінай.

З. разбітую шыбу паперай.

3. што чым. Наклейваючы, пакрыць чым-н. паверхню (разм.).

Усю сцяну заляпілі афішамі.

4. каму і што каму. Нанесці ўдар (разм.).

З. аплявуху нахабніку.

З. у вуха.

|| незак. зале́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залепля́ть несов. заляпля́ць, зале́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заляпіцца.

2. Зал. да залепліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заляпля́ць несов., в разн. знач., см. зале́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́плівацца несов., возвр., страд. залепля́ться; см. заляпі́цца, зале́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыскле́плівацца ’прыставаць, чапляцца’ (Юрч.). Няясна; магчыма, корань той жа, што і ў заскле́плены ’запячатаны (пра мёд)’ (гл.), польск. zasklepić, zasklepiać ’залепліваць, запячатваць, склейваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)