зале́пліваць

1. verschmíeren vt; verkítten vt; verkléistern vt (замазаць);

2. (заклеіць) zúkleben vt; verklében vt;

снег зале́пліваў во́чы der Schnee verklébte die Áugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

beklében

vt абкле́йваць, зале́пліваць, абле́пліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)