зала́таны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зала́таны зала́таная зала́танае зала́таныя
Р. зала́танага зала́танай
зала́танае		 зала́танага зала́таных
Д. зала́танаму зала́танай зала́танаму зала́таным
В. зала́таны (неадуш.)
зала́танага (адуш.)		 зала́таную зала́танае зала́таныя (неадуш.)
зала́таных (адуш.)
Т. зала́таным зала́танай
зала́танаю		 зала́таным зала́танымі
М. зала́таным зала́танай зала́таным зала́таных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зала́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зала́таны зала́таная зала́танае зала́таныя
Р. зала́танага зала́танай
зала́танае		 зала́танага зала́таных
Д. зала́танаму зала́танай зала́танаму зала́таным
В. зала́таны (неадуш.)
зала́танага (адуш.)		 зала́таную зала́танае зала́таныя (неадуш.)
зала́таных (адуш.)
Т. зала́таным зала́танай
зала́танаю		 зала́таным зала́танымі
М. зала́таным зала́танай зала́таным зала́таных

Кароткая форма: зала́тана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зала́таны запла́танный, зала́танный; см. зала́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́плены разг., см. зала́таны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́танный зала́таны, зала́плены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запла́танный прост. зала́таны, зала́плены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цырава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад цыраваць.

2. у знач. прым. Залатаны цыраваннем. Цыраваныя панчохі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяльная пасудзіна для вадкасцей ці газаў.

Газавы б.

2. Гумавая аўтамабільная або іншая камера, якая напаўняецца паветрам.

Залатаны б.

3. Абалонка аэрастата, дырыжабля, якая напаўняецца газам (спец.).

|| памянш. бало́нчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. бало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачи́ненный

1. папра́ўлены;

2. зала́таны, зала́плены;

3. заво́страны; см. зачини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́таны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палатаць.

2. у знач. прым. З латкамі, залатаны. Скінула [Люба] з сябе зрэбную і палатаную бялізну і надзела новую, тонкую. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)