заку́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заку́раны заку́раная заку́ранае заку́раныя
Р. заку́ранага заку́ранай
заку́ранае		 заку́ранага заку́раных
Д. заку́ранаму заку́ранай заку́ранаму заку́раным
В. заку́раны (неадуш.)
заку́ранага (адуш.)		 заку́раную заку́ранае заку́раныя (неадуш.)
заку́раных (адуш.)
Т. заку́раным заку́ранай
заку́ранаю		 заку́раным заку́ранымі
М. заку́раным заку́ранай заку́раным заку́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заку́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заку́раны заку́раная заку́ранае заку́раныя
Р. заку́ранага заку́ранай
заку́ранае		 заку́ранага заку́раных
Д. заку́ранаму заку́ранай заку́ранаму заку́раным
В. заку́раны (неадуш.)
заку́ранага (адуш.)		 заку́раную заку́ранае заку́раныя (неадуш.)
заку́раных (адуш.)
Т. заку́раным заку́ранай
заку́ранаю		 заку́раным заку́ранымі
М. заку́раным заку́ранай заку́раным заку́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заку́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заку́раны заку́раная заку́ранае заку́раныя
Р. заку́ранага заку́ранай
заку́ранае		 заку́ранага заку́раных
Д. заку́ранаму заку́ранай заку́ранаму заку́раным
В. заку́раны (неадуш.)
заку́ранага (адуш.)		 заку́раную заку́ранае заку́раныя (неадуш.)
заку́раных (адуш.)
Т. заку́раным заку́ранай
заку́ранаю		 заку́раным заку́ранымі
М. заку́раным заку́ранай заку́раным заку́раных

Кароткая форма: заку́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заку́раны

1. прич. заку́ренный;

2. прич. заку́ренный, закопчённый;

1, 2 см. закуры́ць;

3. прил. закопте́лый, закопте́вший, закопчённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закурыць ​1.

2. у знач. прым. Пакрыты дымам, сажай. Па ўсіх шчылінах закураных сцен тырчаць пучкі сушаных траў і кветак. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закурэ́лы, -ая, -ае.

Пакрыты сажай, закураны.

Закурэлыя чалеснікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закопте́вший заку́раны, закуро́дымлены, закурады́млены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закопте́лый заку́раны, закуро́дымлены, закурады́млены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закурэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты сажай; закураны. Закурэлыя трубы фабрычных карпусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́ренный в разн. знач. заку́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)