заку́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад закурыць 1.
2. у знач. прым. Пакрыты дымам, сажай. Па ўсіх шчылінах закураных сцен тырчаць пучкі сушаных траў і кветак. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)