закружы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак.

Пачаць кружыцца.

Галава закружылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закружы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закружу́ся закру́жымся
2-я ас. закру́жышся закру́жыцеся
3-я ас. закру́жыцца закру́жацца
Прошлы час
м. закружы́ўся закружы́ліся
ж. закружы́лася
н. закружы́лася
Загадны лад
2-я ас. закружы́ся закружы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час закружы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закружы́цца сов., в разн. знач. закружи́ться;

~жы́ліся па́ры ў ва́льсе — закружи́лись па́ры в ва́льсе;

~жы́ліся самалёты над ле́сам — закружи́лись самолёты над ле́сом;

ду́мкі ~жы́ліся — мы́сли закружи́лись;

◊ у галаве́ ~жы́лася — закружи́лось в голове́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закружы́цца, ‑кружуся, ‑кружышся, ‑кружыцца; зак.

Пачаць кружыцца.

•••

Галава закружылася гл. галава.

Закружылася (закруцілася) у галаве ў каго — пра адчуванне кім‑н. галавакружэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узвіхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Закружыцца віхрам.

Узвіхрыўся пыл на дарозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіхрава́ць

‘закружыцца, закруціцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завіхру́е завіхру́юць
Прошлы час
м. завіхрава́ў завіхрава́лі
ж. завіхрава́ла
н. завіхрава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завіхрава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завіхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Закружыцца, узняцца віхрам.

Завіхрыўся пыл на дарозе.

|| наз. завіхрэ́нне, -я, н. (спец.).

З. вады, паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узвіхры́цца, ‑рыцца; зак.

Узняцца, закружыцца віхрам. Узвіхрыўся пыл на дарозе. □ Высока над старымі ліпамі ўзвіхрыліся клубы чорнага дыму. Лынькоў. // Стаць віхром, растрапацца (пра валасы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узві́цца, узаўю́ся, узаўе́шся, узаўе́цца; узаўёмся, узаўяце́ся, узаўю́цца; узві́ўся, -ві́лася, -ло́ся; узві́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Наматацца.

Ніткі ўзвіліся на шпульку.

2. Узляцець увысь, падняўшыся, закруціцца, закружыцца.

Узвіліся галубы.

Узвіўся клубок агню.

3. перан. Прыйсці ў раздражнены стан (разм.).

|| незак. узвіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаро́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца і замарачы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Затлуміцца, закружыцца. Галава замарочылася. □ — Ты не глядзі доўга на хвалі, можа замарачыцца ў галаве, тады ўсё загойдаецца пад нагамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)