закружы́цца ánfangen* sich zu dréhen; wírbeln vi;

◊

у мяне́ закружы́лася галава́ mir schwíndelte, der Kopf schwíndelte mir, mir wúrde schwínd(e)lig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufwirbeln

1.

vt узніма́ць, уздыма́ць

2.

vi (s) закружы́цца ві́храм; уздыма́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)