закрича́ть сов.

1. закрыча́ць, однокр. кры́кнуць; (завопить — ещё) залямантава́ць; (заорать — ещё) разг. загарлапа́ніць; (заверещать — ещё) заверашча́ць;

2. (начать звать) загука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загалёкаць сов., разг. закрича́ть; заау́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загука́ць сов. (начать звать) закрича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завопи́ть сов. залямантава́ць; (закричать) закрыча́ць; (заголосить) загаласі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закігі́каць сов., разг. (о чибисе) закрича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрыча́ць сов.

1. закрича́ть; заора́ть, завопи́ть;

з. ад бо́лю — закрича́ть (завопи́ть) от бо́ли;

з. «ура́!» — закрича́ть «ура́!»;

2. зашуме́ть; загалде́ть;

нато́ўп ~ча́ў — толпа́ зашуме́ла (загалде́ла);

3. кри́кнуть;

з. на саба́ку — кри́кнуть на соба́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закуга́каць сов., разг.

1. (о грудном ребёнке) запла́кать;

2. (о сове) закрича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараўці́ сов.

1. (о животных) зареве́ть; зарыча́ть;

2. перен., разг. (громко заплакать) зареве́ть, заголоси́ть;

3. перен., разг. (громко закричать) заора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)