закрича́ть сов.

1. закрыча́ць, однокр. кры́кнуць; (завопить — ещё) залямантава́ць; (заорать — ещё) разг. загарлапа́ніць; (заверещать — ещё) заверашча́ць;

2. (начать звать) загука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)