зако́н
‘агульнапрынятыя правілы, звычаі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зако́н |
зако́ны |
| Р. |
зако́ну |
зако́наў |
| Д. |
зако́ну |
зако́нам |
| В. |
зако́н |
зако́ны |
| Т. |
зако́нам |
зако́намі |
| М. |
зако́не |
зако́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зако́н
‘абавязковае для ўсіх правіла, устаноўленае вышэйшым органам дзяржаўнай улады’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зако́н |
зако́ны |
| Р. |
зако́на |
зако́наў |
| Д. |
зако́ну |
зако́нам |
| В. |
зако́н |
зако́ны |
| Т. |
зако́нам |
зако́намі |
| М. |
зако́не |
зако́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
драко́наўскі драко́новский;
~кія зако́ны — драко́новские зако́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драко́новский драко́наўскі;
драко́новские зако́ны перен. драко́наўскія зако́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драко́наўскі, -ая, -ае.
Крайне бязлітасны, жорсткі.
Драконаўскія законы.
Драконаўскія меры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэатра́льнасць ж., в разн. знач. театра́льность;
т. по́зы — театра́льность по́зы;
зако́ны ~ці — зако́ны театра́льности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зако́н в разн. знач. зако́н, -ну м.;
избира́тельный зако́н вы́барчы зако́н;
зако́ны обще́ственного разви́тия зако́ны грама́дскага развіцця́;
фонети́ческий зако́н фанеты́чны зако́н;
Бо́жий зако́н церк. Бо́жы зако́н;
◊
вне зако́на па-за зако́нам;
драко́новские зако́ны драко́наўскія зако́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Драко́наўскі (драконаўскія законы). Гл. драко́н.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гене́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
Навука, якая вывучае законы і механізмы спадчыннасці і зменлівасці.
|| прым. генеты́чны, -ая, -ае.
Г. код.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
а́лгебра, -ы, ж.
Раздзел матэматыкі, які вывучае агульныя законы дзеянняў над велічынямі незалежна ад іх лікавага значэння.
|| прым. алгебраі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)