Verbum

анлайнавы слоўнік

зако́н

‘агульнапрынятыя правілы, звычаі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

беззако́нны, -ая, -ае.

Які супярэчыць закону, законнасці.

Беззаконныя дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

процізако́нны, -ая, -ае.

Які супярэчыць закону.

Процізаконная дзейнасць.

|| наз. процізако́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацьзако́нны, -ая, -ае.

Які супярэчыць закону.

С. ўчынак.

|| наз. супрацьзако́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падула́дны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад чыёй-н. уладай, залежны ад каго-, чаго-н.

П. закону.

|| наз. падула́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́н

‘абавязковае для ўсіх правіла, устаноўленае вышэйшым органам дзяржаўнай улады’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́ўрыка, выкл.

1. Легендарны вокліч Архімеда (літаральна «Знайшоў!») з нагоды адкрыцця ім гідрастатычнага закону.

2. Агульнаўжывальны вокліч, які выражае задавальненне, радасць пры знойдзеным рашэнні цяжкай задачы, пры ўзнікненні ўдалай думкі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беззако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць закону, законнасці. Беззаконны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьзако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць закону; незаконны. Супрацьзаконны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

законавучы́цель, ‑я, м.

Уст. Выкладчык закону божага ў дарэвалюцыйнай школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)