зако́лваць гл. закалоць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зако́лваю зако́лваем
2-я ас. зако́лваеш зако́лваеце
3-я ас. зако́лвае зако́лваюць
Прошлы час
м. зако́лваў зако́лвалі
ж. зако́лвала
н. зако́лвала
Загадны лад
2-я ас. зако́лвай зако́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зако́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́лваць несов., в разн. знач. зака́лывать; (свинью — ещё) забива́ть; см. закало́ць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закалоць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. гл. калоць¹.

2. што. Замацаваць, пракалоўшы чым-н. вострым, тонкім.

З. валасы шпількамі.

|| незак. зако́лваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́лванне ср. зака́лывание; см. зако́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́лвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закалоцца.

2. Зал. да заколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́лывать несов.

1. зако́лваць, кало́ць;

2. (прикреплять) прыко́лваць, прышпі́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́лвацца несов.

1. зака́лываться; см. закало́цца;

2. страд. зака́лываться; забива́ться; см. зако́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скрадзі́, скрядзі́ ‘кавалак мяса жывёліны, якое сапсавалі пры забоі’ (воран., LKK, 16, 189). З літ. skerdžiaĩ ‘тс’ < sker̃sti ‘рэзаць, заколваць’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 72).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)