зако́лваць гл. закалоць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zúheften

vt зако́лваць (шпі́лькай), зашыва́ць на жыву́ю ні́тку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zústecken

vt

1) зако́лваць (што-н. шпількай і г.д.)

2) (D) падсо́ўваць (каму-н. што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níederstoßen

*

1.

vt

1) валі́ць з ног, збі- ва́ць

2) забіва́ць (на ме́сцы), зако́лваць

2.

vi (s) ху́тка спуска́цца, па́даць ка́менем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)