Verbum

анлайнавы слоўнік

закліка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закліка́нне ср.

1. (да чаго) призы́в м. (к чему);

2. приглаше́ние, зазыва́ние;

1, 2 см. закліка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закліка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закліка́ць — заклі́каць; зазыванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазыва́ние зазыва́нне, -ння ср., закліка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призва́ние ср.

1. (действие) уст. закліка́нне, -ння ср. (на што і да чаго); (призыв) за́клік, -ку м.; см. призва́ть³;

2. (склонность) прызва́нне, -ння ср.; (к чему) схі́льнасць, -ці ж.;

худо́жник по призва́нию маста́к па прызва́нні;

призва́ние к му́зыке схі́льнасць да му́зыкі;

3. (предназначение) прызначэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призы́в м.

1. (действие) прызы́ў, -зы́ву м.; клі́канне, -ння ср.; закліка́нне, -ння ср., за́клік, -ку м.; см. призыва́ть;

2. (обращение с призывом) за́клік, -ку м.;

3. (просьба, мольба, зов) кліч, род. клі́ча м., по́кліч, -ча м.; про́сьба, -бы ж.;

призы́в о по́мощи кліч на дапамо́гу, про́сьба рату́нку;

4. собир. (лица, призванные на военную службу) прызы́ў, -зы́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)