закліка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. закліка́нне закліка́нні
Р. закліка́ння закліка́нняў
Д. закліка́нню закліка́нням
В. закліка́нне закліка́нні
Т. закліка́ннем закліка́ннямі
М. закліка́нні закліка́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закліка́нне ср.

1. (да чаго) призы́в м. (к чему);

2. приглаше́ние, зазыва́ние;

1, 2 см. закліка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закліка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закліка́ць — заклі́каць; зазыванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазыва́ние зазыва́нне, -ння ср., закліка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ЗМЕЕВІКІ́,

усходнеславянскія металічныя амулеты 11—14 ст. у выглядзе манетападобнай падвескі ці круглага складня. На вонкавым баку З. звычайна змяшчалася выява хрысціянскай сімволікі (Хрыстос, архангелы, святыя), на адваротным — кругавы надпіс (закліканне) і «змяінае гняздо». Лічылася, што З. засцерагаюць ад хвароб і немачы. Знойдзены З.: свінцовы канца 13 — пач. 14 ст. (Брэст), медны (Заслаўе) і бронзавы (Дрысвяты) з вушкам для падвешвання, бронзавы медальён-З. (Ваўкавыск), медны 12—13 ст. (Чачэрск).

Змеявік. 12 — пач. 13 ст. з Заслаўя.

т. 7, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

powołanie

powołani|e

н.

1. прызыў; закліканне; заклік; покліч;

~e do wojska — прызыў у войска;

2. прызванне; пакліканне;

z ~a — па прызванні; паводле прызвання (паклікання)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дава́й часц., разм.

1. (запрашэнне да дзеяння) wóllen wir (+ inf); lass(t) uns (+ inf);

дава́й паабе́даем! éssen wir zu Míttag!, wóllen wir zu Míttag éssen!;

дава́й міры́цца! schlíeßen wir doch Fríeden!, lass uns Fríeden schlíeßen!;

2. (закліканне да дзеяння) fang’ an!, na komm!, na los!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

призва́ние ср.

1. (действие) уст. закліка́нне, -ння ср. (на што і да чаго); (призыв) за́клік, -ку м.; см. призва́ть​ 3;

2. (склонность) прызва́нне, -ння ср.; (к чему) схі́льнасць, -ці ж.;

худо́жник по призва́нию маста́к па прызва́нні;

призва́ние к му́зыке схі́льнасць да му́зыкі;

3. (предназначение) прызначэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призы́в м.

1. (действие) прызы́ў, -зы́ву м.; клі́канне, -ння ср.; закліка́нне, -ння ср., за́клік, -ку м.; см. призыва́ть;

2. (обращение с призывом) за́клік, -ку м.;

3. (просьба, мольба, зов) кліч, род. клі́ча м., по́кліч, -ча м.; про́сьба, -бы ж.;

призы́в о по́мощи кліч на дапамо́гу, про́сьба рату́нку;

4. собир. (лица, призванные на военную службу) прызы́ў, -зы́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)