заключённый

1. (в тюрьму и т. п.) паса́джаны; зняво́лены;

2. (оконченный) зако́нчаны;

3. (о договоре, мире и т. п.) заклю́чаны;

4. прич. (содержащийся) які́ (што) знахо́дзіцца;

5. сущ. зняво́лены, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклю́чаны заключённый; совершённый; см. заключы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняво́лены

1. прич. лишённый свобо́ды, заключённый (в тюрьму, под стражу и т.п.), заточённый (в тюрьму и т.п.), подве́ргнутый заключе́нию;

2. в знач. сущ. заключённый, у́зник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одино́чник

1. разг. (заключённый) адзіно́чнік, -ка м.;

2. спорт. адзіно́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́нчаны

1. прич. зако́нченный, око́нченный; заключённый; см. зако́нчыць;

2. прил. зако́нченный;

з. маста́к — зако́нченный худо́жник;

~ная ду́мка — зако́нченная мысль;

~нае трыва́ннеграм. соверше́нный вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узя́ты

1. в разн. знач. взя́тый;

2. за́дранный, зада́вленный;

3. (пад што, на што) при́нятый (во что), подве́ргнутый (чему), взя́тый (на что);

4. взя́тый, заключённый;

1-4 см. узя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несовершённый

1. (не сделанный) нязро́блены; няўчы́нены; (не произведённый) неправе́дзены; (неосуществлённый) няздзе́йснены; неажыццёўлены; (неисполненный) нявы́кананы;

2. (не заключённый — об условии, договоре) няўчы́нены; (не составленный) няскла́дзены; незаклю́чаны; (неоформленный) неафо́рмлены; см. соверши́ть 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)