Verbum

анлайнавы слоўнік

закла́дзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	закла́дзены	закла́дзеная	закла́дзенае	закла́дзеныя
Р.	закла́дзенага	закла́дзенай закла́дзенае	закла́дзенага	закла́дзеных
Д.	закла́дзенаму	закла́дзенай	закла́дзенаму	закла́дзеным
В.	закла́дзены (неадуш.) закла́дзенага (адуш.)	закла́дзеную	закла́дзенае	закла́дзеныя (неадуш.) закла́дзеных (адуш.)
Т.	закла́дзеным	закла́дзенай закла́дзенаю	закла́дзеным	закла́дзенымі
М.	закла́дзеным	закла́дзенай	закла́дзеным	закла́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закла́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	закла́дзены	закла́дзеная	закла́дзенае	закла́дзеныя
Р.	закла́дзенага	закла́дзенай закла́дзенае	закла́дзенага	закла́дзеных
Д.	закла́дзенаму	закла́дзенай	закла́дзенаму	закла́дзеным
В.	закла́дзены (неадуш.) закла́дзенага (адуш.)	закла́дзеную	закла́дзенае	закла́дзеныя (неадуш.) закла́дзеных (адуш.)
Т.	закла́дзеным	закла́дзенай закла́дзенаю	закла́дзеным	закла́дзенымі
М.	закла́дзеным	закла́дзенай	закла́дзеным	закла́дзеных

Кароткая форма: закла́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закла́дзены

1. в разн. знач. зало́женный; заде́ланный; см. закла́сці;

2. за́бранный; см. залажы́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад закласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заду́ма, -ы, мн. -ы, -ду́м, ж.

1. Тое, што задумана, намечана, намеры.

Стратэгічная з.

Здзяйсненне задумы.

2. Закладзены ў творы сэнс, ідэя.

Творчая з. аўтара.

3. Задуменнасць, заклапочанасць.

Сядзець у задуме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застрэ́шша, ‑а, н.

Тое, што і застрэшак. Застрэшшы хат, адрын, прыгрэбнікаў закладзены гарбузамі. Навуменка. Гудзе ў застрэшшы зімні вецер. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шурф, ‑а, м.

Спец. Вертыкальная або нахіленая падземная вырабатка для разведвання залягання карысных выкапняў, вентыляцыі, узрыўных работ і пад., якая ідзе з паверхні зямлі і мае невялікую глыбіню. На трасе ўжо шуфры закладзены, — Для пробы ўзяты грунт. Астрэйка.

[Ням. Schurf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трын-трава́, у знач. вык.

Разм. Усё адно, усё роўна, хоць бы што. [Лабановіч:] — Не ўспамінай ты пра .. [згрызоты]. Усё гэта трын-трава. Колас. Рукі ў падсуднага былі закладзены за спіну, ён ішоў і ўхмыляўся, быццам паказваючы, што яму ўсё трын-трава. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́женный

1. зало́жаны, мног. пазаклада́ны, пазакла́дваны;

2. закла́дзены, мног. пазаклада́ны, пазакла́дваны;

3. зало́жаны, заста́ўлены;

4. запрэ́жаны, мног. пазапрага́ны, зало́жаны, мног. пазаклада́ны, пазакла́дваны; см. заложи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пако́т ₁ ’столь’ (ДАБМ, 755), поко́т, поку́т ’столь, гара’ (Шушк.), поко́т ’столь’ (Тарнацкі, Studia) ’шчыт дома, які закладзены бярвеннем’ (Шат.), ’жэрдкі, якія кладуць замест столі ў гумне ці на хляве’ (Бяльк.), ’жэрдкі для ўмацавання саломы на страсе’ (Сл. ПЗБ), поко́т, часцей поко́ты мн. ’лагі, па якіх закочваюць бярвенні на зруб (ТС). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пакаціць < каціць (гл.). Параўн. таксама павал.

Пако́т ₂ ’кола’ (Анімілле), покато́ ’тс’ (Сл. ПЗБ), пакатцо́ ’драўляная падстаўка круглай формы пад патэльню’ (Сл. ПЗБ), пакаты́ ’прыстасаванне для пагрузкі лесу’ (Мат. Гом.). Да каціць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)