закасне́лы, -ая, -ае.

Які закаснеў, зрабіўся косным, закаранелым.

Закаснелыя традыцыі старога быту.

|| наз. закасне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закасне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закасне́лы закасне́лая закасне́лае закасне́лыя
Р. закасне́лага закасне́лай
закасне́лае		 закасне́лага закасне́лых
Д. закасне́ламу закасне́лай закасне́ламу закасне́лым
В. закасне́лы (неадуш.)
закасне́лага (адуш.)		 закасне́лую закасне́лае закасне́лыя (неадуш.)
закасне́лых (адуш.)
Т. закасне́лым закасне́лай
закасне́лаю		 закасне́лым закасне́лымі
М. закасне́лым закасне́лай закасне́лым закасне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закасне́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закасне́лы закасне́лая закасне́лае закасне́лыя
Р. закасне́лага закасне́лай
закасне́лае		 закасне́лага закасне́лых
Д. закасне́ламу закасне́лай закасне́ламу закасне́лым
В. закасне́лы (неадуш.)
закасне́лага (адуш.)		 закасне́лую закасне́лае закасне́лыя (неадуш.)
закасне́лых (адуш.)
Т. закасне́лым закасне́лай
закасне́лаю		 закасне́лым закасне́лымі
М. закасне́лым закасне́лай закасне́лым закасне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закасне́лы закосне́лый; заматере́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закасне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які закаснеў, зрабіўся косным; закаранелы. Пісьменнік востра высмейваў п’янства, забабоны, адсталыя людскія звычаі, закаснелыя традыцыі старога быту. Казека. // Непапраўны, непадатлівы да змен. Закаснелы гандляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закосне́лый закасне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закару́злы, -ая, -ае.

1. Агрубелы, шурпаты.

Закарузлыя рукі.

2. перан. Адсталы, закаснелы.

Закарузлая душа.

|| наз. закару́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закасцяне́лы, -ая, -ае.

1. Акамянелы, цвёрды, як костка.

Закасцянелая зямля.

2. Тое, што і закаснелы.

|| наз. закасцяне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́тхлы, ‑ая, ‑ае.

З пахам сырасці, гнілі; застаялы, заляжалы, нясвежы. Затхлая вада. Затхлая мука. □ Пакой нагрэўся, стаяла ў ім сыраватая, затхлая цеплыня. Асіпенка. // перан. Закаснелы, руцінны. Затхлая атмасфера мяшчанства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заматере́лый

1. уст. узмужне́лы, ста́лы;

2. (закоренелый) закаране́лы; (закоснелый) закасне́лы; (застарелый) застарэ́лы; (давний) да́ўні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)