зазу́біна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зазу́біна |
зазу́біны |
| Р. |
зазу́біны |
зазу́бін |
| Д. |
зазу́біне |
зазу́бінам |
| В. |
зазу́біну |
зазу́біны |
| Т. |
зазу́бінай
зазу́бінаю |
зазу́бінамі |
| М. |
зазу́біне |
зазу́бінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазу́біна ж., разг., см. за́зубень
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазу́брина шчарбі́на, -ны ж., зазу́біна, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)