зады́ханы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зады́ханы |
зады́ханая |
зады́ханае |
зады́ханыя |
| Р. |
зады́ханага |
зады́ханай зады́ханае |
зады́ханага |
зады́ханых |
| Д. |
зады́ханаму |
зады́ханай |
зады́ханаму |
зады́ханым |
| В. |
зады́ханы (неадуш.) зады́ханага (адуш.) |
зады́ханую |
зады́ханае |
зады́ханыя (неадуш.) зады́ханых (адуш.) |
| Т. |
зады́ханым |
зады́ханай зады́ханаю |
зады́ханым |
зады́ханымі |
| М. |
зады́ханым |
зады́ханай |
зады́ханым |
зады́ханых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зады́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зады́ханы |
зады́ханая |
зады́ханае |
зады́ханыя |
| Р. |
зады́ханага |
зады́ханай зады́ханае |
зады́ханага |
зады́ханых |
| Д. |
зады́ханаму |
зады́ханай |
зады́ханаму |
зады́ханым |
| В. |
зады́ханы (неадуш.) зады́ханага (адуш.) |
зады́ханую |
зады́ханае |
зады́ханыя (неадуш.) зады́ханых (адуш.) |
| Т. |
зады́ханым |
зады́ханай зады́ханаю |
зады́ханым |
зады́ханымі |
| М. |
зады́ханым |
зады́ханай |
зады́ханым |
зады́ханых |
Кароткая форма: задыхана.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зады́ханы, ‑ая, ‑ае.
Які задыхаўся, пачаў цяжка і часта дыхаць. Маці ўбегла задыханая, перапалоханая. Мележ. Коні, узмыленыя і задыханыя, пяліся ў пастронках, гналі баразну. Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запы́хавшийся прил. зады́ханы, запы́ханы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
азірну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
1. Павярнуўшыся, аглянуцца, паглядзець назад. [Пятрусь] азірнуўся назад: маці працягвала ўдагонку яму рукі, яе падтрымлівала чарнакудрая дзяўчынка. Каваль.
2. Паглядзець вакол сябе; агледзецца. Толькі выбіўшыся з сілы, задыханы,.. [Грэчка] спыніўся і азірнуўся навокал. Мележ. Хлопчык схаваў бязмен пад кашулю, высунуў галаву з дзвярэй на двор, азірнуўся ва ўсе бакі і, колькі духу, памчаўся па сцежцы на загуменне. Брыль. / у перан. ужыв. О, як бы я хацеў спачатку Дарогу жыцця па парадку Прайсці яшчэ раз, азірнуцца, Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя. Колас.
•••
Не паспееш (не паспеў, не паспела) азірнуцца, як... гл. паспець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)