зады́баць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зады́баю |
зады́баем |
| 2-я ас. |
зады́баеш |
зады́баеце |
| 3-я ас. |
зады́бае |
зады́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
зады́баў |
зады́балі |
| ж. |
зады́бала |
| н. |
зады́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зады́бай |
зады́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зады́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зады́баць сов., разг. нача́ть идти́, шага́ть на прямы́х нога́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зады́баць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Ідучы, дыбаючы, апынуцца дзе‑н. Далёка завываў.
зады́баць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць дыбаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)