зады́баць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зады́баю зады́баем
2-я ас. зады́баеш зады́баеце
3-я ас. зады́бае зады́баюць
Прошлы час
м. зады́баў зады́балі
ж. зады́бала
н. зады́бала
Загадны лад
2-я ас. зады́бай зады́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час зады́баўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зады́баць сов., разг. нача́ть идти́, шага́ть на прямы́х нога́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зады́баць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ідучы, дыбаючы, апынуцца дзе‑н. Далёка завываў.

зады́баць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць дыбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)