задурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задурэ́ю задурэ́ем
2-я ас. задурэ́еш задурэ́еце
3-я ас. задурэ́е задурэ́юць
Прошлы час
м. задурэ́ў задурэ́лі
ж. задурэ́ла
н. задурэ́ла
Загадны лад
2-я ас. задурэ́й задурэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час задурэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задурэ́ць сов., разг. нача́ть шали́ть (дура́читься, балова́ться); нача́ть заи́грывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Пачаць дурэць. // Зрабіць дурасць (у 2 знач.). — Калі ж чаго не зразумее, Або не ў часе задурэе, Ці так падыме часам спрэчку, — Стаў на калені і на грэчку! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задура́читься сов., разг. пача́ць дурэ́ць, задурэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашали́ть сов., разг. пача́ць дурэ́ць, задурэ́ць; пача́ць сваво́ліць, засваво́ліць;

◊

не́рвы зашали́ли не́рвы расхадзі́ліся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завози́ться​III сов., разг.

1. (начать резвиться) пача́ць дурэ́ць, задурэ́ць, засваво́ліць;

2. (замедлить, занимаясь кропотливым делом) заважда́цца, запо́ркацца, замару́дзіць;

3. (засуетиться) замітусі́цца; (забегать) забе́гаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)