задуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задуру́ся |
заду́рымся |
| 2-я ас. |
заду́рышся |
заду́рыцеся |
| 3-я ас. |
заду́рыцца |
заду́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
задуры́ўся |
задуры́ліся |
| ж. |
задуры́лася |
| н. |
задуры́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задуры́ся |
задуры́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задуры́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
задуры́цца сов., разг. (прийти в состояние одури) одуре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задуры́цца, ‑дуруся, ‑дурышся, ‑дурыцца; зак.
Разм. Збіцца з толку; адурманіцца, затлуміцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вздури́ться сов., прост. задуры́цца, здурне́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заду́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да задурыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затлумі́цца, ‑тлумлюся, ‑тлумішся, ‑тлуміцца; зак.
Разм. Страціць здольнасць ясна мысліць, лагічна разважаць; задурыцца. Гуляючы ў лесе, мы неяк затлуміліся і пайшлі не ў патрэбны бок, а ў адваротны. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)