задудзе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задуджу́ |
задудзі́м |
| 2-я ас. |
задудзі́ш |
задудзіце́ |
| 3-я ас. |
задудзі́ць |
задудзя́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
задудзе́ў |
задудзе́лі |
| ж. |
задудзе́ла |
| н. |
задудзе́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
задудзі́ |
задудзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
задудзе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
задудзе́ць сов. (начать дудеть) задуде́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задудзе́ць, ‑дуджу, ‑дудзіш, ‑дудзіць; зак.
Пачаць дудзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задуде́ть сов., разг. задудзе́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)