задудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задуджу́ задудзі́м
2-я ас. задудзі́ш задудзіце́
3-я ас. задудзі́ць задудзя́ць
Прошлы час
м. задудзе́ў задудзе́лі
ж. задудзе́ла
н. задудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. задудзі́ задудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час задудзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задудзе́ць сов. (начать дудеть) задуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задудзе́ць, ‑дуджу, ‑дудзіш, ‑дудзіць; зак.

Пачаць дудзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задуде́ть сов., разг. задудзе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zadąć

зак. задзьмуць; затрубіць; задудзець;

zadąć w trąbę — заіграць (задудзець) на трубе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)