загры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; -зі́; -зены; зак., каго.

1. Грызучы, давесці да смерці.

Ваўкі загрызлі каня.

2. перан. Змучыць, давесці да цяжкага душэўнага стану папрокамі, прыдзіркамі, лаянкай і пад. (разм., неадабр.).

|| незак. загрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загры́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загрызу́ загрызё́м
2-я ас. загрызе́ш загрызяце́
3-я ас. загрызе́ загрызу́ць
Прошлы час
м. загры́з загры́злі
ж. загры́зла
н. загры́зла
Загадны лад
2-я ас. загрызі́ загрызі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загры́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загры́зці сов.

1. загры́зть;

ваўкі́ ~злі каня́ — во́лки загры́зли ло́шадь;

2. перен., разг. (замучить придирками) загры́зть, съесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; пр. загрыз, ‑ла; зак., каго.

1. Грызучы зубамі, давесці да смерці; разарваць. Ваўкі загрызлі каня.

2. перан. Разм. Змучыць, давесці да цяжкага душэўнага стану папрокамі, прыдзіркамі і пад. — Глядзі ж не забудзься каня папасвіць, а то Рыгор загрызе нас з табою. Якімовіч. // Замучыць (пра пачуцці). — Ох, унучак, хаця ў сумлення і няма зубоў, але яно можа загрызці да смерці. Капусцін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазагрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Загрызці ўсіх, многіх.

Пазагрызалі ваўкі авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загры́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загры́зть сов., прям., перен. загры́зці, мног. пазагрыза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазагрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Загрызці ўсіх, многіх. Пазагрызалі ваўкі авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загры́зены

1. загры́зенный;

2. перен., разг. загры́зенный, съе́денный;

1, 2 см. загры́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)