загна́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загна́ны загна́ная загна́нае загна́ныя
Р. загна́нага загна́най
загна́нае		 загна́нага загна́ных
Д. загна́наму загна́най загна́наму загна́ным
В. загна́ны (неадуш.)
загна́нага (адуш.)		 загна́ную загна́нае загна́ныя (неадуш.)
загна́ных (адуш.)
Т. загна́ным загна́най
загна́наю		 загна́ным загна́нымі
М. загна́ным загна́най загна́ным загна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загна́ны загна́ная загна́нае загна́ныя
Р. загна́нага загна́най
загна́нае		 загна́нага загна́ных
Д. загна́наму загна́най загна́наму загна́ным
В. загна́ны (неадуш.)
загна́нага (адуш.)		 загна́ную загна́нае загна́ныя (неадуш.)
загна́ных (адуш.)
Т. загна́ным загна́най
загна́наю		 загна́ным загна́нымі
М. загна́ным загна́най загна́ным загна́ных

Кароткая форма: загна́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загна́ны

1. за́гнанный; во́гнанный, вби́тый, вколо́ченный;

2. у́гнанный;

1, 2 см. загна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад загнаць.

2. у знач. прым. Змучаны, стомлены яздой, пагоняй і пад. Загнаны конь. Загнаны воўк.

3. перан.; у знач. прым. Забіты, запалоханы, прыніжаны. Бедны хлопчык быў загнаны, У бацькоў нялюбы сын. Колас. // Заняволены, прыгнечаны. Загнанае слова, ты, роднае слова. Грымні ж над радзімай зямлёй. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́гнанный загна́ны, мног. пазаганя́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́рканный зату́заны, загна́ны, забі́ты, зацю́каны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетра́вленный

1. патру́чаны, ператру́чаны; вы́тручаны;

2. загна́ны, пастраля́ны;

3. ператра́ўлены;

4. патра́ўлены; см. перетрави́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разагна́ць, -зганю́, -зго́ніш, -зго́ніць; -загна́ў, -загна́ла; -згані; -загна́ны; зак.

1. каго-што. Прымусіць разысціся, разляцецца, разбегчыся ў розныя бакі.

Р. дзяцей.

Р. натоўп.

2. Выгнаць, звольніць (усіх, многіх) адкуль-н. (разм.).

Р. гультаёў на рабоце.

3. Рассеяць, развеяць.

Вецер разагнаў хмары.

4. Прымусіць прайсці, мінуць (пра настрой, стан, пачуццё).

Р. тугу.

5. каго-што. Паскорыць ход, рух.

Р. каня.

Р. лодку.

6. што. Разараць (барозны).

Р. некалькі баразён бульбы.

|| незак. разганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разго́н, -у, м. (да 1, 2 і 5 знач.) і разго́нка, -і, -нцы, ж. (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)