заглу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заглу́шаны заглу́шаная заглу́шанае заглу́шаныя
Р. заглу́шанага заглу́шанай
заглу́шанае		 заглу́шанага заглу́шаных
Д. заглу́шанаму заглу́шанай заглу́шанаму заглу́шаным
В. заглу́шаны (неадуш.)
заглу́шанага (адуш.)		 заглу́шаную заглу́шанае заглу́шаныя (неадуш.)
заглу́шаных (адуш.)
Т. заглу́шаным заглу́шанай
заглу́шанаю		 заглу́шаным заглу́шанымі
М. заглу́шаным заглу́шанай заглу́шаным заглу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заглу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заглу́шаны заглу́шаная заглу́шанае заглу́шаныя
Р. заглу́шанага заглу́шанай
заглу́шанае		 заглу́шанага заглу́шаных
Д. заглу́шанаму заглу́шанай заглу́шанаму заглу́шаным
В. заглу́шаны (неадуш.)
заглу́шанага (адуш.)		 заглу́шаную заглу́шанае заглу́шаныя (неадуш.)
заглу́шаных (адуш.)
Т. заглу́шаным заглу́шанай
заглу́шанаю		 заглу́шаным заглу́шанымі
М. заглу́шаным заглу́шанай заглу́шаным заглу́шаных

Кароткая форма: заглу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заглу́шаны

1. заглушённый, покры́тый;

2. заглушённый;

3. заглушённый;

4. перен. заглушённый; пода́вленный;

1-4 см. заглушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заглу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заглушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заглушённый заглу́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уга́шенный

1. зага́шаны, уту́шаны, пату́шаны;

2. заглу́шаны, пада́ўлены; см. угаси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пода́вленный

1. паці́снуты; паду́шаны;

2. (усмирённый) заду́шаны; (об огневых точках противника и т. п.) пада́ўлены;

3. перен. (заглушённый) заглу́шаны, прыглу́шаны;

пода́вленный го́лос прыглу́шаны го́лас;

пода́вленный стон заглу́шаны (прыглу́шаны) стогн;

4. (угнетённый) прыгне́чаны; (ошеломлённый) ашало́млены, агало́мшаны;

пода́вленное настрое́ние прыгне́чаны настро́й;

пода́вленный го́рем прыгне́чаны го́рам;

пода́вленный неожи́данным происше́ствием ашало́млены (агало́мшаны) нечака́ным здарэ́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлефо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тэлефона; служыць, прызначаны для тэлефона. Тэлефонная станцыя. □ Сам старшыня, каржакаваты і рухавы Адам Вухавец, стаяў у пустой яшчэ кватэры, каля тэлефоннага апарата. Брыль. Апошнія словы Перагуда былі заглушаны тэлефонным званком. М. Ткачоў.

2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлефона; перадаецца па тэлефоне. Тэлефонная сувязь. □ У мяне а трэцяй гадзіне тэлефонная размова з сакратаром крайкома. Пальчэўскі. Мы пераглянуліся і скіраваліся сваёй дарогай — да будынка васьмігадовай школы, дзе па тэлефоннай дамоўленасці дэкана з дырэктарам нам абяцалі дах над галавой на гэтыя экспедыцыйныя дні. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покры́тый

1. (закрытый) накры́ты, мног. панакрыва́ны; (застланный) засла́ны, мног. пазасціла́ны; (крышей) накры́ты, мног. панакрыва́ны; (краской, позолотой) пакры́ты;

2. (обитый) абі́ты, абабі́ты; (обшитый тканью) пакры́ты, паця́гнуты;

3. (окутанный) пакры́ты; (тучами, облаками) абкла́дзены, мног. паабклада́ны, паабкла́дваны; засла́ны, мног. пазасціла́ны; (мраком, тьмой) аху́таны, аго́рнуты;

4. (заглушённый) заглу́шаны;

5. перен. (славой, почётом) пакры́ты;

6. (о долгах, счетах, издержках) пакры́ты; (оплаченный) апла́чаны;

7. (скрытый) пакры́ты;

8. (о расстоянии) пакры́ты;

9. карт. бі́ты, кры́ты, пакры́ты;

10. (случённый) пакры́ты; см. покры́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)