заглу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заглу́шаны заглу́шаная заглу́шанае заглу́шаныя
Р. заглу́шанага заглу́шанай
заглу́шанае		 заглу́шанага заглу́шаных
Д. заглу́шанаму заглу́шанай заглу́шанаму заглу́шаным
В. заглу́шаны (неадуш.)
заглу́шанага (адуш.)		 заглу́шаную заглу́шанае заглу́шаныя (неадуш.)
заглу́шаных (адуш.)
Т. заглу́шаным заглу́шанай
заглу́шанаю		 заглу́шаным заглу́шанымі
М. заглу́шаным заглу́шанай заглу́шаным заглу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заглу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заглу́шаны заглу́шаная заглу́шанае заглу́шаныя
Р. заглу́шанага заглу́шанай
заглу́шанае		 заглу́шанага заглу́шаных
Д. заглу́шанаму заглу́шанай заглу́шанаму заглу́шаным
В. заглу́шаны (неадуш.)
заглу́шанага (адуш.)		 заглу́шаную заглу́шанае заглу́шаныя (неадуш.)
заглу́шаных (адуш.)
Т. заглу́шаным заглу́шанай
заглу́шанаю		 заглу́шаным заглу́шанымі
М. заглу́шаным заглу́шанай заглу́шаным заглу́шаных

Кароткая форма: заглу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заглу́шаны

1. заглушённый, покры́тый;

2. заглушённый;

3. заглушённый;

4. перен. заглушённый; пода́вленный;

1-4 см. заглушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заглу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заглушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заглушённый заглу́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уга́шенный

1. зага́шаны, уту́шаны, пату́шаны;

2. заглу́шаны, пада́ўлены; см. угаси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

strangle [ˈstræŋgl] v.

1. душы́ць, даві́ць;

a strangled cry заглу́шаны плач

2. заглуша́ць, прыглуша́ць;

strangle an insurrection задушы́ць бунт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

muffle

[ˈmʌfəl]

1.

v.t.

1) ху́таць, заху́тваць; захіна́ць

2) to muffle oneself — ху́тацца, заху́твацца, захіна́цца

3) глушы́ць, заглуша́ць (гук)

2.

n.

заглу́шаны гук

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пода́вленный

1. паці́снуты; паду́шаны;

2. (усмирённый) заду́шаны; (об огневых точках противника и т. п.) пада́ўлены;

3. перен. (заглушённый) заглу́шаны, прыглу́шаны;

пода́вленный го́лос прыглу́шаны го́лас;

пода́вленный стон заглу́шаны (прыглу́шаны) стогн;

4. (угнетённый) прыгне́чаны; (ошеломлённый) ашало́млены, агало́мшаны;

пода́вленное настрое́ние прыгне́чаны настро́й;

пода́вленный го́рем прыгне́чаны го́рам;

пода́вленный неожи́данным происше́ствием ашало́млены (агало́мшаны) нечака́ным здарэ́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлефо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тэлефона; служыць, прызначаны для тэлефона. Тэлефонная станцыя. □ Сам старшыня, каржакаваты і рухавы Адам Вухавец, стаяў у пустой яшчэ кватэры, каля тэлефоннага апарата. Брыль. Апошнія словы Перагуда былі заглушаны тэлефонным званком. М. Ткачоў.

2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлефона; перадаецца па тэлефоне. Тэлефонная сувязь. □ У мяне а трэцяй гадзіне тэлефонная размова з сакратаром крайкома. Пальчэўскі. Мы пераглянуліся і скіраваліся сваёй дарогай — да будынка васьмігадовай школы, дзе па тэлефоннай дамоўленасці дэкана з дырэктарам нам абяцалі дах над галавой на гэтыя экспедыцыйныя дні. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)